Ji germîya Diyarbekirê em vegerîyan sermeya Stockholmê. Êdî me fîstan û t-shirtên Jîndikê rakirin, ji ber ku niha li vir bê lepik, kum û cilên zivistanê nabe. Lê ji Jînda pirtir ez bi vê nerehet im. Ji bo Jîndayê xem nake. Ew li malê dîsa jî diçe ber derî û der ve nîşan dide ku dixwaze derkeve û di nav qumê de bilîze.
No comments:
Post a Comment