Peyvên Jîndayê yên pêşîn

Duhî roja zimanê zikmakî ya navnetewî bû. Jînda niha 18 mehînî ye û bi du zimanan mezin dibe. Ez û malbata min bi kurdî û aliyê bavê wê û li pêşdibistanê jî bi swêdî bi wê re dipeyivin. Niha bi her du zimanan jî gelek tiştan fêm dike. Peyvên wê yên pêşî ev in:

Bi kurdî:
pîyê (yanê ”pîrê”)
kako (kalo)
şîr
av
ek (hêk)
sol
sar
germ
gum (kum)

Bi swêdî:
puluka (yanê pulka= bi kurdî xizek)
aple (yanê äpple=sêv)
tack (spas)
titta (mêze bike/binere)
pappa (bavo)
mamma (dayê)
nej (na)
kallt (sar)
ko (yanê sko=sol)

Jînda û duzimanî

Di hejmara dawî ya kovareka ji bo dê û bavan, ango ji bo malbatên xwedî zarokên biçûk de, ku bi swêdî navê wê”Vi Föräldrar” e, nivîsek li ser malbata me hebû. Temaya kovarê malbatên pirzimanî bûn. Di vê kovarê de hatibû nivîsîn ku li gor lêkolînekê ji bo zarokan sinorên hejmara hînbûna zimanan tune ne. Zarok dikarin, bê astengî, çar-pênc zimanan bi hev re fêr bibin. Û wek ku hûn dibînin Jînda li ser vê meseleyê bi biryar e.

Pisîk ”mîyaw” dike

Hirçoka me bûye heyrana heywanan. Li ku derê heywanan dibîne, destê xwe ber bi wan dirêj dike. Bi taybetî ji pisîk, kûçik û hespan pir hez dike. Û êdî ewqas mezin bûye ku teqlîta wan jî dike. Wek mînak: dema kûçikek bi xwedîyên xwe re ji ber mala me re derbas dibe Jînda dengê xwe blind dike û dibêje ”vovv, vovv”. Ev keçik, dilê dayika xwe, li ber cavên min her roj mezin dibe. Xwezîka mirov bikaribiya carina wext rawestanda…

”Jînda gelek serhişk e”

Roja Jîndayê ya pêşî ya li zarokxaneyê gelek baş derbas bû.

”Jînda gelek serhişk e”Hirçoka min êdî dest bi zarokxaneyê kir. Hefta berê roja pêncşemê roja wê ya pêşî bû li zarokxaneyê û her tişt gelek baş derbas bûbû. Lê ew hefta berê bû. Niha hefteke nuh dest pê kirîye û Jîndika me îro li zarokxaneyê alîyên xwe yên şêrîn û nermik nîşan nedabûn. Bavê wê hîn li zarokxaneyê bi wê re ye, lê mamoste naxwazin ku Micke li zarokxaneyê bi wê re aktîf alaqe bibe. Ew dixwazin Jînda bi serê xwe be ku bikaribe serbixwe bibe. Micke li ba wê tenê li ser kursîyekê rûdine û li Jîndika me temaşe dike.

Lê îro Jîndayê ev rewş protesto kir! Wê nedixwest bi mamoste û zarokan re bilîze, lê dixwest bi bavê xwe re bilîze. Wê nîv saeêt qijê-qij kir, heta ku nefesa wê hat birîn û wê çaxê mamoste Jîndika me bir ba Micke û got: ”Keça we gelek bi biryar e, serhişk e”. Dema ku Micke vê êvarê ev yeka ha ji min re got, ez ji kenan mir im. Lê Micke bi xwe xemgîn bû. Wî got: ”Dilê min şewîtî dema ku girî û qîjîna Jîndayê dihat min, lê mamosteyan nehiştin ku ez nêzê wê bibim”.
Wênê: Roja Jîndayê ya pêşî ya li zarokxaneyê gelek baş derbas bû.

Hirçok vegerîya bloga xwe

Demeke dirêj e ku min di blogê de nenivîsîye û ev yek tenê ji ber tembelîyê ye û ne sûcê Hirçoka min e. Lê ez ê hewl bidim xwe bigorim, bi taybetî ji bo Jîndikê. Ji ber ku ev blog berê her tiştî ji bo wê ye, lê helbet ji bo heyranên wê ye jî.

Keça me niha bûye hema hema 17 mehenî û gelek tiştan fêm dike. Bi zimanê rojane hema hema hem bi kurdî hem bi swêdî her tiştî fêm dike. Gelo ev yek çawa mimkun e? Xwezî me bikaribûya mêjî û fikrên van mirovên biçûk baştir nas bikirana.

Hûn dîsa bi xêr hatin bloga me!