Malbata Jînda

Pîr û kalê Jînda (Amed 1976)

Ez ji we re behsa Jînda û heyranên wê dikim lê ji bo ku hûn belkî wan baş nas nakin ezê malbata me bi we bidim nasandin.

Jînda bebîşa herî piçûk e di malbata min ya nêz de.

Ew êdî bûye hirçok û gula me. Niha 5 mehenî ye û ew tê wê manê ku di dawîya heyva 8ê de hatîye dinyayê, rojeke yekşemê serê sibê bû û li Swêdê tê gotin ku ”zarokên yekşemîyê” zarokên bi şans in. Lê zaroka yekşemîyê an na, ez bawer dikim ku Jînda dê di her rewşê de bibe zarokeke bi şans ji ber ku di derdora wê de gelek mirov hene ku ji bo wê dixwazin her tiştî bikin, wek mînak kal û pîra wê.

Lê elbet heyranên wê yên din jî hene, wek mînak herdû birayên min, yanê Arjen û Diljen. Arjen jî bi Jiyanê re zewicîye. Her weha xaltîya piçûk Rûken ku bi Andreas re destgirtî ye, û xaltîyên mezin Saime û Wedîha di jiyana Jînda de hene.

Bê van helbet gelek merivên me yên din jî hene, lê mixaben ew gişt ji me gelek dûr in, piranî li welêt dimînin. Lê ji bilî meriv her weha gelek hevalên me hene ku hema hema her roj Jînda dipirsin. Wusa dixuye ku hirçoka me ji evînê têr nebe.

Di alîyê bavê Jînda de jî gelek heyranên wê hene: kuzenên wê Calle û Linn, apên wê Mattias û Martin, meta wê Maria û dîsa kal û pîr, Elisabet û Göran.

Ji bo dîya Micke û ji bo dê û bavê min Jînda nevîya wan a pêşî ye. Heta ku nevîyên wan ên din çênebin ew ê Jînda bibe stêra wan a herî mezin û ew ê wê rûstendî bikin, lê helbet ne bi qasî min û Micke...

Xalên wê (Västerås 2006)