Zimanên nuh derîyên dunyayên nuh vedikin

Ez bi Jînda re bi kurdî dipeyivim û bavê wê bi swêdî (ji ber ku swêdî ye). Ji bo min ev yeka han gelek xwezayî û girîng e. Lê ji bo hinekan ne weha ye. Wek mînak bo mirovên ku di civatên duzimanî de mezin nebûne. Ew belkî bawer dikin ku serê zarokek bi du an pirtir zimanan tevlîhev dibe. Lê lêkolîn tam berevajîyê ve yekê nişan didin.

Em kurd, ji bo rastîya me, bi kêmasî bi duzanî ne. Hele kurdên dervayî welêt pir caran pirzimanî ne, ji ber ku em kurdî û her weha ya tirkî, erebî yan farsî dizanin û bi ser de jî zimanê sêyem ê welatê ku em tê de dijîn dizanin. Ez mînakek wusa me: kurdî, tirkî û swêdî dizanim, lê her weha îngîlîzî û îspanyolî jî. Ez li herdu welatên ku van zimanan dipeyivin jî mame.

Jîndaya me jî dê bibe pirzimanî û ev yeka han bi rastî dewlemendîyek e. Ne tenê ji bo Jîndayê wek takekesek, lê her weha ji bo civata wê jî dê bibe zengînîyeke mezin. Derîyê çand û dunyayên nuh dê ji bo Jîndayê vebin û ev yek dê baweriya wê ya xwebixwe xurttir bike.

Lêkolînên ku heta niha hatine kirin tu alîyên negatîf ên pirzimanî nabînin. Ez jî di heman fikrê de me. Dema ku Jînda dest bi dibistanê bike, ew ê beşdarî perwerdeya kurdî bibe. Ji ber ku li Swêdê ev derfet heye û bi hezaran zarok û xortên kurd beşdarî perwerdeya kurdî dibin. Xwezî derfetên wusa ji bo zarokên din ên li her derê dunyayê jî hebûna.